Onder luid gezelschap van de klokkentoren in Merelbeke stonden onze 9 konijnen ( louis, Matthias, Nils, Thomas, Louise, Mira, Valerie, Lizzie en Lucie) klaar voor een episch duel. Klokslag 11u ontstond er een orkaan waarvan Milton in Florida bleekjes van werd.

Sikopi schoot uit de startblokken met een zorgvuldige steun van Lizzie die de eerste de beste kans gaf om Louis te laten scoren… En dat deed hij… 0 – 1 voor Sikopi… Een voorbode voor een boeiende eerste helft.

Floriant mocht terug openen van de middellijn en nog geen 20 seconden later stonden de bordjes terug gelijk.

Sikopi begon stilaan te drukken en na een steal van Louis en goed samenspel van Mira en Matthias kon die laatste de 1 – 2 maken met een mooie doorloper.

Een ezel stoot zich geen 2 maal aan dezelfde steen… maar konijnen blijkbaar wel want nog geen minuut later kon Floriant weer terug scoren!

Sikopi liet het hoofd niet hangen en Louise was deze keer de afwerker van dienst. Je zou denken dat onze konijnen hun lesje geleerd hadden… Helaas… De 3 – 3 volgde meteen… Een belangrijk werkpuntje voor onze ploeg!

Lucie kon na mooi wegdraaien in de steun ons weer op voorsprong brengen. Nu even die voorsprong behouden tot de rust… Onze verdediging echter was teveel gefocust op het veroveren van de bal waardoor er gaten vielen. De gelijkmaker en daarna de achterstand werd een feit. 5 – 4 voor Floriant met nog 5 minuten te spelen voor de rust.

Een mooie aanval volgde maar Louis kon net niet afwerken. En ook Lizzie kon net niet afwerken na een prachtige rebound. Floriant kon de bal onderscheppen en vliegensvlug de tegenaanval opzetten. Na een flagrante loopfout, slaagden de Merelbekenaars te scoren.

6 – 4 was de teleurstellende uitlag tijdens de rust. Maar tijd genoeg om dit nog recht te trekken.

Na de wijze woorden “Wij zijn hier niet om vrienden te maken hé” van een niet nader genoemde papa met snor, begon de tweede helft zoals de eerste was begonnen.

Matthias werd fout afgestopt en maakte de 6 – 5 na een strafworp.

Onze verdediging had iets goed te maken na de eerste helft en echt iedereen verdedigde veel strakker. Floriant had niets meer te zeggen en het was Sikopi die de wet dicteerde. Kans na kans werd echter gemist. Mira met ijzersterk verdedigend werk en Valerie met haar eerste kans. Floriant zag sterretjes en Thomas dwong een strafworp af. Hij werkte beheerst af maar de scheids had toch één of andere fout gezien en keurde het doelpunt af… GRRRR…

Sikopi bleef drukken en kreeg nog strafworpen en kansen bij de vleet… Nils was heer en meester in het veroveren van de bal alleen had iemand van Floriant een deksel op de mand gelegd… de wedstrijd eindigde op 6 – 5 in het voordeel van de Merelbekenaars.

De teleurstelling stond te lezen op enkele gezichten…

We onthouden een te lakse verdediging van de eerste helft… maar ook een ploeg die zich verdedigend sterk herpakte in de tweede helft! Aanvallend creëren we veel kansen maar we moeten ze beter afwerken…

Na een verdiende warme koffie vertrokken we met een ongewijzigd zelfvertrouwen en even sterk Antwerps chauvinisme terug van de parking richting de koekestad.

Dank aan de 2 fantastische coaches van dienst Birthe en Bob!

Uw verslaggever,

Wouter, papa van Lucie.